Pustelnia była jednym z miejsc samotniczego życia św. Jana z Dukli.
Pustelnia na puszczy w lasach Beskidu Dukielskiego była jednym z miejsc samotniczego życia Jana z Dukli.
Na Zaśpicie – jednym ze szczytów Beskidu Niskiego zlokalizowane jest popularne miejsce pielgrzymkowe i turystyczne. To właśnie w lasach okolic Dukli, w miejscu zwanym potocznie "Na Puszczy" (w Trzcianie) znajduje się Pustelnia św. Jana z Dukli, gdzie jak mówi historia w XV wieku, prowadził pustelnicze życie.
Pierwszy kościół wraz z Domem dla Pustelnika, zwanym także Domem Rekolekcyjnym, stanął na wzgórzu w 1769 roku, po beatyfikacji przez papieża Klemensa II w 1733 roku. Obecny murowany kościół wybudowano na początku XX wieku po pożarze drewnianego kościółka i pustelni pod koniec XIX wieku. W grocie przy świątyni znajduje się cudowne źródełko św. Jana, którego woda - jak wierzą przybywający wierni – ma właściwości uzdrawiające.
Jak głosi legenda, właścicielce Dukli św. Jan objawił się we śnie, polecając wybudować na miejscu swej pustelni kaplicę i tak też się stało. W jej miejsce w 1887 roku z fundacji Cezarego Męcińskiego wzniesiono drewnianą kaplicę.
Trzecią, zachowaną do dnia dzisiejszego neogotycką murowaną kaplicę, zbudowano w latach 1906-1908 staraniem gwardiana bernardynów dukielskich Ambrożego Ligasa, według projektu bernardyna o. Kamila Żarnowskiego. Znajdująca się w niej polichromia przedstawiająca życie bł. Jana, namalowana została przez sanockiego malarza Władysława Lisowskiego.
W 1733 r. papież Klemens XII ogłosił Jana z Dukli błogosławionym. Od 1948 r. toczył się proces kanonizacyjny, który zakończył papież Jan Paweł II 10 czerwca 1997 r. Po uroczystej mszy na lotnisku w Krośnie, papież poświęcił świątynię nazwaną imieniem tego świętego.